Mijn top 3 voor de komende paar weken, welke ik met de leerlingen deel en hoe ik probeer de leerlingen te motiveren en te inspireren...

Ik ging de uitdaging met a5a aan om in de herfstvakantie drie boeken te gaan lezen. De leerlingen keken mij lachend en ongeloofwaardig aan en de meeste gaven zonder schaamte aan geen boeken te gaan lezen. Een tiental leerlingen zei er een te gaan lezen. 

Om welke drie boeken gaat het bij mij? 'Denk je dat jij ze ook interessant vindt? Waarom wel, waarom niet?' schreef ik in een stukje in Teams aan de leerlingen. Nou, in ieder geval heeft een schrijver er ooit - in 2018  - bij de nominaties van de Gouden Strop gestaan (https://www.tzum.info/2018/04/nieuws-longlist-bookspot-gouden-strop-2018-met-renate-dorrestein/), de andere schrijver is naar Polen geëmigreerd en heeft vanuit Polen een boek geschreven en de derde heeft naar aanleiding van een MeToo-zaak een boek geschreven. Actueler dan dat kan haast niet. Dus ik heb afgewisseld: van spannend (Dorrestein) tot actueel (Hiemstra) naar een oorlogsboek (ingrijpend), van Pieter van Os. 

'Wat hebben jullie allemaal gelezen?' Durf dat hier op te schrijven en zo motiveren we elkaar. Ik eindigde mijn berichtje met een knipogende smiley. 

De boeken die ik ga lezen en waaruit ik ga voorlezen: 

 

Stichting Lolmakers, workshop, mogelijk gemaakt door ONZ

(https://www.onderwijsnetwerkzuidholland.nl/)

15 oktober 2020

'Ga met een groep jongeren zeilen, ga als docent mee en kijk hoe er een minimaatschappij ontstaat binnen een groep, waarbij je de leerlingen bezig ziet zijn, zoals ze dat in een klassensysteem niet zouden doen: ze hebben de regie, ze leren van elkaar, ze leren aan jou, jullie leren van elkaar. De jongeren weten best hoe ze moeten handelen en jij als docent hoeft niet altijd de persoon te zijn met het enige antwoord. Ook komen de 21e-eeuwse vaardigheden vanzelf aan bod. Voor jou als docent ligt er ook een uitdaging te wachten: durf kwetsbaar te zijn.'

Een van de drie bijeenkomsten was gisteren. Inspirerend en soms zijn er oude bekendheden gegoten in een andere context, daardoor niet minder interessant en zeker iets om over door te denken en hopelijk ook iets om door te mogen geven. 

Motivatie en visie 'Lolmalers': 

Hoe krijg je het vuurtje aan bij jongeren om te willen leren? Daar hebben we drie bijeenkomsten voor. Hoe krijg je die omgeving waarbij leren normaal is? Hoe krijg je een school waarbij geleerd wordt met een knipoog, het is net iets anders. Hoe krijg je het voor elkaar dat je buiten de lessen ook bezig bent met leren binnen andere contexten. De school waarbij docenten en iedereen zeggen: 'It's happening! Er gebeurt hier iets.' Dat is hetzelfde als dat momentje in de les waarbij je dat ook vaker voelt: 'Woehoeee, er gebeurt iets bij de leerlingen!' We kennen allemaal dat soort momenten. 

Vijf 'highlights':

1. Wees authentiek: wie authentiek is werkt vanuit zijn hart. Op die manier ben je niet alleen een motivator, ook een inspirator. 

2. Motiverende rol versus inspirerende rol: 

3. De school is te vergelijken met een ecologisch systeem. Een geheel waarbij alles en iedereen samengaat en het ene invloed heeft op het andere. Leer anders naar je school te kijken. Zie hoe iedereen functioneert en kijk hoe er (samen)gewerkt wordt. Zo zie je ook waar het anders kan om het systeem te verbeteren. 

4. Wij zijn inspiratoren. Wij hebben die zelf ook. Wie dan? werd gevraagd. Mijn kinderen (de kwetsbaarheid van tiener zijn; een krantenbericht waarin stond: 'Leren zonder boeken kan ook' (ik haat methodes en leerboeken, planningen end ergelijke die het spontane leren uitbannen; de trainers op Curaçao: werk vanuit de praktijk. En zo laten we ons weer elke dag inspireren door anderen, gebeurtenissen, et cetera. 

Op naar de volgende bijeenkomst van 'Lolmalers' met een aantal opdrachten. Eerst wil ik de kennis van vandaag laten bezinken en wil ik nadenken over het ecologisch systeem op het Farelcollege. Ik heb daar wel een positief idee over. Een andere gedachte de ik uit wil werken is hoe de zelfregie bij jongeren te verbeteren, als verlenging van 'de verantwoordelijkheid leggen bij de leerlingen'. Volgens mij volgt de regie in handen nemen op het nemen van verantwoordelijkheid. Ik heb me vandaag in ieder geval weer laten inspireren: oudere kennis in een nieuwer jasje en deze kennis blijven toepassen en verbeteren. 

 

 

De Nacht van de Leraar 7 oktober 2020

 Deze bijeenkomst was de vijfde op een rij en dus viert LEF een lustrum of vieren wij een lustrum van vijf jaar van ‘De nacht van de Leraar’, om te vieren dat docenten cruciaal zijn voor het onderwijs en we trots op ons vak mogen zijn. 

Het thema was ‘In vuur en vlam’ en de gastspreker was Karl Raats. Karl Raats is een trainer en procesbegeleider in creativiteit. Hij heeft duizenden managers en ondernemers begeleid met zijn innovatiesessies. Zijn boodschap was ‘Geen permissie, geen regels, maar doe gewoon.’ WE zeggen te vaak ‘Nee, dat kan niet,’ en ‘misschien, maar dan….’,  enzovoorts… En dus gaf hij de ‘Ja-cheque’ aan zijn vrouw als cadeaubon voor haar verjaardag. Zo mocht zij iets vragen waar er bij voorbaat al voor getekend was en er zou dus altijd een ‘Ja’ op komen als antwoord, er is immers voor getekend. Dat om je dromen of ideeën gewoon waar te maken en erin te gaan geloven.

Zo zou het ook in het onderwijs kunnen gaan. Maak je dromen waar. We kregen de opdracht om in groepjes te bespreken wat als iets kleins begon en verwerd tot sneeuwbaleffect en iets groots werd en we bespraken in groepjes met docenten die je niet kende wat je droom zou zijn en waar je dus die ja op kreeg (van die cheque).

 We zijn vandaag dus meer dan een uur online geweest via ‘Zoom’ met heel veel mensen die er net als ik naar toe zouden zijn gegaan en ze hebben ons op die manier geïnspireerd.

 We krijgen een cadeau: het boek van Raats dat Somnium heet.